Taal: een beetje waardering graag

Taal. Heel je leven  draait om taal. Vanaf het moment dat je wordt geboren tot je laatste woorden. En al je gedachten daartussen, boodschappenlijstjes, appjes, fluisterzinnetjes in het oor van je geliefde en scheldkanonnades als je je teen stoot. Dat doe je dus met taal. 

Het is zo allesomvattend en staat nooit stil, boeiend ‘till the very end . Kinderen die leren praten: loopte in plaats van liep . Jongeren houden de taal levend met hun zelfontwikkelde woordenboek dat we straattaal noemen. Studenten die stuntelen met het schrijven van een geloofwaardige scriptie. Ondernemers op zoek naar pakkende slogans en de provinciale secretaresse die haar dialect aan de telefoon onderdrukt. Allemaal taal. Fascinerend, toch? 

Rake woorden die je raken

En dat zijn nog maar de dagelijkse uitingen. Wat dacht je van iemand anders die een gevoel omschrijft waar jij de woorden zelf niet voor kunt vinden? Die je tegenkomt in een simpel gedichtje of inspirerende quote. Of in lyrics van een artiest die je al jaren luistert. Blijft bijzonder, woorden die je raken. Want in feite zijn het verzonnen ‘dingen’ waar wij zelf betekenis aan geven. En het zoeken naar de juiste woorden, blijkt voor velen vaak een uitdaging. Of je nu moet speechen op een bruiloft of begrafenis. Hoe vang je een gevoel? 

En waar komen onze woorden vandaan?

Kun je je voorstellen dat we dit met taal doen die al eeuwenoud is? Dat we voor een groot deel dezelfde keuzemogelijkheden aan woorden hebben als een marktkoopman in de zeventiende eeuw. Een bizarre gedachte. Natuurlijk verandert taal constant, maar de basis blijft de basis. En als je dan kijkt naar waar woorden vandaan komen (etymologie), dan val je van de ene verbazing in de andere. Beïnvloed door andere talen en dialecten, nieuwe uitvindingen en verschuiving van (in)formeel taalgebruik. Te bedenken dat dit niet alleen voor het Nederlands geldt, maar voor elke taal ter wereld. 

Het gaat er niet om of je een talenknobbel hebt, een grammar nazi bent of worstelt met spelling door dyslexie. Een beetje waardering voor taal zou eigenlijk vanzelfsprekend moeten zijn. We doen er immers allemaal iets mee. Elke dag, elke minuut. Taal is levend en houdt ons in leven. Het belang van taal en de oneindige mogelijkheden zouden reden genoeg moeten zijn. En het mooiste? We ‘kunnen’ het allemaal.